Bijna zes jaar geleden, 2167 dagen om precies te zijn, sloten Bruce en de E Street Band de River-tour in Nieuw-Zeeland af. Gisteren stonden ze weer gezamenlijk op een podium voor publiek om de nieuwe tour te starten. De aanwezige fans leken de ophef omtrent de hoge ticketprijzen en de bedenkelijke wijze van kaartverkoop achter zich te hebben gelaten en begroetten de band enthousiast toen die om acht uur het podium betrad. Bruce, die zoals gewoonlijk als laatste op het podium verscheen, begroette het publiek uitgebreid voordat hij met ‘No Surrender’ aftrapte, gevolgd door ‘Ghosts’.
De speellijst bevatte veel publieksfavorieten uit Springsteens rijke oeuvre, aangevuld met zes nummers van Letter to You en twee soulnummers van Only the Strong Survive. ‘Kitty’s Back’ was voor velen een hoogtepunt in de set die eindigde met ‘Badlands’. De toegiften opende Springsteen met ‘Burnin’ Train’, gevolgd door ‘Born to Run’ en een reeks nummers die al jaren vast in de toegiften worden gespeeld. Voor ‘Tenth Avenue Freeze-out’ stelde Bruce de band voor. Hij speelde twee nummers soloakoestisch: ‘Last Man Standing’ (waarop de zang van Bruce niet helemaal zuiver was) in de hoofdset en slotnummer ‘I’ll See You in My Dreams’. Bruce week tijdens de show nergens van de vooraf geplande setlist af.
Naast de E Street Bandleden (onder wie ook Patti Scialfa en Soozie Tyrell) stonden de volgende blazers op het podium: Jake Clemons, Eddie Manion, Curt Ramm, Barry Danielian en Osvaldo Melendez. In het achtergrondkoor zongen Curtis King, Lisa Lowell, Michelle Moore, Ada Dyer en Anthony Almonte (die ook percussie speelde). Cindy Mizelle is er deze tour niet bij. Verder viel vooral het gewichtsverlies bij Little Steven op.
Michael de Burger vloog met Iza Barczyńska naar Florida voor concerten in Orlando en Miami later deze week. Op de bonnefooi gingen zij zonder kaartjes ook naar Tampa waar ze toch nog kaartjes konden kopen voor stoelen achter het podium. Michael mailde zijn bevindingen over de show: “Bruce doet het gewoon weer. De laatste tour met de E Street Band was toch alweer zeven jaar geleden. Zou hij het nog wel aan kunnen op z’n 73ste? En zou het bij ons nog net zo binnenkomen als voorheen? Nou en of! Ik heb 28 nummers lang en 2 uur 45 minuten genoten. Hij staat dan wel wat stijfjes achter de microfoon maar Bruce is nog altijd energiek, betoverend en ontroerend. Met 19 man op het podium speelden ze de Arena in Tampa plat. Stijf uitverkocht, alle stoelen bezet, maar geen enkele bezeten. Van begin tot eind stond iedereen, van op de vloer tot aan de nok van de zaal. Oké, behalve dan bij de twee nummers die hij van zijn nieuwste album speelde. Voor het publiek waren ‘Nightshift’ en ‘Don’t Play that Song’ rustmomenten in dit enerverende spektakel.”
Michael: “Het viel me op dat de band weer blij was met elkaar te spelen. Het schouderklopje van Jake aan Eddie na diens solo. Patti en Soozie, rug aan rug de tamboerijn bespelend. Het achtergrondkwartet dat met elkaar aan het dollen is. En ‘Rosalita’ is natuurlijk altijd een garantie voor dikke pret tussen Stevie en Bruce. Voor mij was het hoogtepunt ‘Last Man Standing’. Het begon met een uitgebreid verhaal waarin Springsteen vertelt dat hij het nummer schreef net nadat hij zich realiseerde dat hij het enige nog levende bandlid is van zijn eerste band The Castiles. Hij stond alleen op het podium, enkel op het eind speelde Curt Ramm op de trompet nog een paar noten mee. Bruce klonk fragiel, het was niet altijd spot on maar gaf me wel kippenvel. Dit keer waren er geen verzoekjes uit het publiek. En ook werd niemand uit het publiek gehaald voor een dansje bij ‘Dancing in the Dark’.”
Michael: “Ik denk dat ik twee bordjes in het publiek heb gezien. Bruce reageerde er niet op maar ze werden ook niet overdreven lang getoond. Bruce ging wel tijdens ‘Tenth Avenue’ achter het publiek in de pit langs, naar een verhoging midden in de zaal en zocht contact met de mensen op de vloer die achter het stavak een zitplek hadden. Bruce deed geen crowdsurf, misschien ook vanwege covid. Alle roadies gingen alleen met mondmasker het podium op, dus ook Kevin Buel.” Bruce liet wel de fans vooraan bij het podium zijn gitaar aanraken tijdens ‘Born to Run’.”
Met Bruce op het platform achter de pit, werden bij ‘Tenth Avenue Freeze-out’, voor de tekstregel “The change was made uptown and the Big Man joined the band”, weer kort beelden van Clarence Clemons op de schermen, die naast het podium hingen, getoond. Op zijn introductieverhaal over de dood van George Theiss van zijn eerste band The Castiles, voor ‘Last Man Standing’, na leidde Bruce weinig nummers in. Aan het einde van de show droeg Bruce nog wel ‘I’ll See You in My Dreams’ op aan Emily Rose Marcus, de dochter van rockjournalist Greil Marcus die een dag eerder op 53-jarige leeftijd overleden was aan darmkanker.
René van Diemen zat ook achter het podium bij de openingsshow in Tampa en mailde na afloop: “Ik vond de muziekkeuze van de verschillende albums wel aardig. Zelfs die van Only the Strong Survive deden het erg goed in de show, vond ik. En als ze ‘The E Street Shuffle’ èn ‘Kitty’s Back’ spelen, dan is dat niet verkeerd. Ik had nog graag iets meer van Letter to You gehoord, en misschien een enkele van Western Stars.”
Deel je concertverslag en -foto’s
Ga jij ook naar een van de Amerikaanse shows en wil je je verslag en/of foto’s delen? Mail ons op tour@betrue.nl. De volgende show is op 3 februari in Atlanta.
Setlist 1-2: No Surrender / Ghosts / Prove It All Night / Letter to You / The Promised Land / Out in the Street / Candy’s Room / Kitty’s Back / Brilliant Disguise / Nightshift / Don’t Play that Song (You Lied) / The E Street Shuffle / Johnny 99 / Last Man Standing (soloakoestisch) / House of Thousand Guitars / Backstreets / Because the Night / She’s the One / Wrecking Ball / The Rising / Badlands // Burnin’ Train / Born to Run / Rosalita (Come Out Tonight) / Glory Days / Dancing in the Dark / Tenth Avenue Freeze-out / I’ll See You in My Dreams (soloakoestisch)