De live-download van deze maand is het concert van 28 april 2008 dat Bruce en de E Street Band in het Coliseum van Greensboro, North Carolina gaven tijdens de Magic-tour. Dit concert vond plaats elf dagen na het overlijden van Danny Federici. Eerder verscheen al het concert in Tampa, de eerste show na het overlijden van Danny. De reeks van zeven shows die aan het einde van de Amerikaanse Magic-tour indoor plaatsvonden, waren speciaal.
De concerten kenden een bijzondere start. Met de band op het podium werd er eerst een videotribute getoond voor Danny Federici, terwijl de studioopname van ‘Blood Brothers’ werd gedraaid. Muriël Kleisterlee en Jos Westenberg waren bij het concert in Greensboro en Jos herinnert zich: “Het begin van de show was erg indrukwekkend. De gehele band kwam een voor een het podium op, Clarence en Bruce als laatste. Bruce zei: ‘This is something for Dan’ en hij draaide zich om naar een groot scherm dat achter het podium hing om naar de videotribute te kijken. Het publiek applaudiseerde aan het einde voor Danny en daarna begon het concert pas echt.” Bruce opende met ‘Roulette’ en ‘Don’t Look Back’, twee tourpremières achter elkaar. Halverwege het concert kwam ‘Mary’s Place’, ook een primeur.
Patti Scialfa was niet bij de show, Bruce zong daarom ‘Magic’ samen met Soozie Tyrell. Muriël: “De gitaarsolo’s bij ‘Gypsy Biker’ waren fenomenaal. Bruce en Steve probeerden elkaar af te troeven. Bruce tikte Steve steeds op schouder of wees: nu moet je mij zien.” Na ‘Gypsy Biker’ haalde Bruce een grote collectebus te voorschijn, die voorafgaand aan de show in de rij voor de wachtenden rondging voor Danny Federici’s fonds tegen melanoom. Bruce bedankte iedereen die geld had gedoneerd en zei dat het geld gebruikt wordt om een geneesmiddel voor melanoom te vinden.
Bruce vertelde vervolgens een leuke anekdote over Danny die volgens Bruce negen levens had en er vijf van Bruce zelf op had gemaakt. “Danny was altijd op zoek naar gadgets, om zijn orgel te verbeteren, zijn auto of zijn stereo-installatie. Op een keer zag ik Danny in een motel met een schroevendraaier in de weer. ‘Wat doe je nu?’, vroeg ik.’ ” Danny was de knoppen van een lift aan het demonteren, omdat de kleuren van de toetsen perfect waren om op zijn orgel te plaatsen. “Een handdoek is niet goed genoeg voor hem, hij moet de knoppen van de lift hebben.” Ook had Bruce Danny eens een luidspreker uit een jukebox zien stelen in een club waar zij optraden. ‘It’s Hard to Be a Saint in the City’ droeg Bruce op aan zijn “oude vriend”.
‘Trapped’ werd gespeeld in plaats van het geplande ‘Murder Incorporated’. ‘Waitin’ on a Sunny Day’ was een verzoeknummer (Jos: “Pijnlijke keuze, ‘None But the Brave’ stond eigenlijk op de setlist”). Bruce had al voor ‘Livin’ in the Future’ het bordje uit het publiek geplukt, maar pas na ‘Mary’s Place’ liet hij het bordje met “Sunny Day” aan de bandleden zien. Na de uitvoering signeerde Bruce het bordje en zorgde hij ervoor dat het aan de rechtmatige eigenaar teruggegeven werd. Tijdens het nummer was Bruce achter Max op een verhoging geklommen om van daar de hele zaal aan te sporen mee te klappen.
Na een speech van Bruce over Green Leaves, een plaatselijke instantie die geld inzamelt voor daklozen, openden de toegiften met ‘Backstreets’. ‘Bobby Jean’ volgde. Het concert eindigde met ‘Born to Run’, ‘Ramrod’ (waarbij Clarence zijn hoed op Springsteens hoofd zette) en ‘American Land’.
De show was niet uitverkocht, er waren nog heel wat lege plaatsen op de tribunes. In het publiek werden veel bordjes omhooggehouden. Jos: “Sommige mensen weten dan geen maat te houden. Vooraan in de pit stond een vrouw met een bordje dat ze tijdens de show wel vijftig keer omhooghield, waarbij ze steeds het zicht van de mensen achter haar belemmerde. En de boodschap? ‘Saw you in Cleveland, 9 months later a baby boy was born. Thanks Bruce’. Tja, wat moet Bruce daar nou van denken? Het leukste spandoek was voor de show op de tweede ring te zien. Daar zat onderwijzer Mike Telesca met 55 leerlingen van de middelbare school van Granite Falls. Voor de show lieten zij een zes meter lang spandoek aan het publiek zien: ‘Clarence Clemons for president in 2008.’ Het publiek waardeerde deze boodschap met gejuich.”
