Bruce is gisteren komen meespelen met ‘Atlantic City’ bij een optreden van Zach Bryan in het MetLife Stadium in New Jersey. Caleb Followil, de zanger van Kings of Leon (die in het voorprogramma speelden) deed ook mee.

Bryan had zaterdag ook al in MetLife opgetreden, maar Bruce deed dus mee bij de tweede show op zondag. Zach Bryan en band kwamen het podium op terwijl Springsteens studioversie van ‘House of a Thousand Guitars’ werd gedraaid. Opvallend was dat Bruce  in-ear monitors droeg en zijn gestylde kapsel van zijn eigen tour weer achter zich had gelaten. Hij kwam ook meespelen met het laatste nummer, de toegift ‘Revival’.

Na optredens met Zach Bryan in Brooklyn en Philadelphia vorig jaar, was dit de derde keer dat Springsteen bij een concert van Bryan mee is komen spelen. Hij heeft ook meegespeeld op de laatste plaat van Bryan op het nummer ‘Sandpaper’. De twee zoeken elkaar wel vaker op. Zo was Bryan met zijn band backstage te gast bij Springsteens laatste show in Milaan, maar kwam daar niet het podium op. Dat was ook niet te verwachten gezien zijn in het verleden uitgesproken sympathie voor Trump, die totaal niet strookt met wat Springsteen dit jaar wilde uitdragen.

Joris Van Droogenbroeck was naar New Jersey gevlogen om Zach Bryan daar aan het werk te zien en mailde een verslag: “Een reis is voor mij altijd een goed moment geweest om fan te worden van een artiest. Deze zomer was het de beurt aan Zach Bryan, tijdens mijn trip naar de VS. Hij kwam op mijn radar toen ik zijn naam zag op een evenementenkalender van New York: drie dagen op rij zou hij, samen met Kings of Leon, het naburige MetLife Stadium in New Jersey vullen.

“In eerste instantie schonk ik er weinig aandacht aan, ervan uitgaande dat Zach Bryan het voorprogramma was van Kings of Leon — een band die deze zomer nog als headliner op Rock Werchter zou staan, maar moest afzeggen. Tot ik doorkreeg dat Zach Bryan drie avonden op rij de hoofdact was. Ik zocht hem op en werd haast omvergeblazen door de kracht van zijn live-albums. Bij sommige nummers (zoals Pink Skies) was het liefde op het eerste gehoor. En — last but not least — ik besefte dat er weleens een kans kon zijn dat Springsteen een gastoptreden zou geven. Het zou niet de eerste keer zijn.

“Genoeg redenen dus om op zoek te gaan naar een ticket. Ik kon alleen op zondag, wat de zoektocht niet vergemakkelijkte. Daarbovenop kwam ik in aanraking met het belachelijke doorverkoopsysteem van Ticketmaster, en een hoop doorverkoopsites die we in Europa niet kennen. Maar met een budget in mijn hoofd, doorgedreven research en een beetje geluk, lukte het me om een dag voor het concert een mooie betaalbare plek te bemachtigen.

Toen ‘House Of A Thousand Guitars’ als intromuziek weerklonk vóór Zach Bryan het podium betrad, leek alles in de sterren te staan voor een gastoptreden van Springsteen. Ook het nagelnieuwe ‘River Washed Hair’, dat twee dagen eerder pas zijn live-debuut kreeg, bevat een verwijzing naar “anything by Bruce Springsteen”. ‘Dawns’ deed me met de zin “Everything that dies makes its way back” onmiddellijk aan ‘Atlantic City’ denken. En jawel, bij de volgende song was het zover: nog voor de naam Bruce Springsteen werd uitgesproken, klonk er al een luide ‘Bruuuuuce!’ door het stadion. Verwarde Zach Bryan-fans vroegen zich later op Reddit af waarom Springsteen werd onthaald met boegeroep. De versie van ‘Atlantic City’ kwam eerlijk gezegd wat rommelig over. Dat lag vooral aan de keuze om niet alleen Bruce mee te laten zingen, maar ook Caleb Followill, frontman van Kings of Leon, erbij te betrekken. Het zorgde voor wat onduidelijkheid over wie welk stuk zou zingen. Ook jammer: dat er verder weinig met Springsteens aanwezigheid werd gedaan. ‘Sandpaper’, het mooie duet dat ze vorig jaar uitbrachten, had perfect gekund maar werd niet gebracht.

“Gelukkig was er nog het lang uitgesponnen slotnummer ‘Revival’, waarmee traditiegetrouw elk bandlid één voor één in de spotlight wordt gezet. Als laatste was het de beurt aan Springsteen, die het publiek trakteerde op een krachtige gitaarsolo, gevolgd door een fenomenaal vuurwerk. Het was een legendarische avond, met een uitzinnige sfeer in een volgepakt MetLife Stadium. Blij dat ik erbij was. Blij dat ik eens een stadionshow op Amerikaanse bodem kon meemaken. Blij dat ik Zach Bryan live aan het werk zag. En blij dat Springsteen er ook bij was. Tegelijkertijd zat er — als je het mij vraagt — méér in. Het concert strandde op 21 nummers, vier minder dan bij de vorige MetLife-shows. En op opnames heb ik Zach Bryan al krachtiger en overtuigender gehoord. Maar goed, ik was erbij. En ik had niet gedacht dat ik dit jaar Springsteen nog eens live zou zien. Dus waar klaag ik eigenlijk over?”