Op kerstavond brengt Springsteen nog een live-download uit: de show van 7 november 2009 in Madison Square Garden, New York. Dit concert staat bekend als de show met de integrale uitvoering van Springsteens tweede album, The Wild, the Innocent and the E Street Shuffle.
De show opende met ‘Thundercrack’. Na een paar nummers kondigde Bruce aan het album The Wild, the Innocent and the E Street Shuffle integraal ging spelen. Bruce legde uit dat het album twee kanten heeft. “Het eerste deel bevat nummers over New Jersey, met verhalen van de straathoek waar wij zijn opgegroeid als ‘Sandy’, ‘Wild Billy’ en ‘Rosalita’. De andere kant vertegenwoordigt het romantische idee dat ik over New York had.” Hij waarschuwde ook: “Ik hoop dat het ons lukt, dit is nog nooit eerder gedaan.” Voor ‘The E Street Shuffle’ en ‘Kitty’s Back’ werden Bruce en de E Street Band versterkt met een vijfkoppige blazerssectie en voor ‘New York City Serenade’ kwam er een achtkoppig strijkersensemble onder aanvoering van Sam Bardfeld (van The Sessions Band) het podium op. Special guest was Richard Blackwell, die op conga’s speelde zoals hij ook op de originele plaat doet.
Muriël en Jos van Be True hadden een dag voor de show nog een kaartje en vliegticket gekocht en waren halsoverkop naar New York gevlogen om dit concert bij te kunnen wonen. En die van de dag erna toen The River voor het eerst integraal gespeeld werd. In het verslag dat in 2009 op de website stond, schreven we dat het ons opviel dat het album goed gerepeteerd was. Muriël: “‘The E Street Shuffle’ begon heel grappig met Bruce die eerst met een drumstick tegen de microfoonstandaard tikte om om stilte te vragen en vervolgens de blazers dirigeerde.” Op ‘Wild Billy’ speelde Garry Tallent, zittend op een kruk naast Bruce, tuba. ‘Kitty’s Back’ was waanzinnig met solo’s voor elke blazer, Roy die excelleerde op piano en Bruce met een hete gitaarsolo. Jos: “De overgang van ‘Incident’ naar ‘Rosalita’ zorgde voor duimendik kippenvel. Alleen bij ‘New York City Serenade’ viel de band op een foutje te betrappen, toen Max Weinberg eventjes struikelde over zijn drumpartij.”
Aan het einde van ‘Rosalita’ stond Bruce naast Steve vooraan op het podium drie keer te salueren als een militair. Charles Giordano dirigeerde de stringsectie van Sam Bardfeld onder ‘New York City Serenade’, waarbij Bruce akoestische gitaar speelde. Een hoofdrol was op dit nummer weggelegd voor Roy Bittan. Na de albumuitvoering bedankte Bruce alle muzikanten.
De overgang na de albumuitvoering, terug naar het reguliere concert, was een abrupte met ‘Waitin’ on a Sunny Day’, compleet met een zingend kind uit het publiek. De toegiften opende Bruce met een speech over World Hunger Year en de oprichter ervan, activist en muzikant Harry Chapin. Bruce vroeg mensen geld te doneren aan deze stichting zodat niemand in Amerika met honger naar bed hoeft te gaan. Er was ook familie van Bruce aanwezig. Eerder in de show had Bruce al zijn moeder toegeroepen toen hij aan de linkerkant van het podium bij de tribunes was. Bij toegift ‘Dancing in the Dark’ haalde Bruce zijn jongere zus Pam het podium op voor een dansje. Voor de afsluiter, ‘Higher and Higher’ van Jackie Wilson, vroeg Bruce “my friend Elvis Costello” het podium op. Ook Richard Blackwell kwam weer meespelen en de vijfkoppige blazerssectie zorgden voor een soulvolle uitvoering.
