Springsteen en de E Street Band hebben woensdag 21 juni in de Merkur Spiel-Arena in Düsseldorf opgetreden. ‘The Ties that Bind’, een tourpremière, opende het concert dat door de goed zin van Bruce en het enthousiaste publiek als een topconcert beoordeeld werd. Het was het eerste van vier Duitse optredens, die verspreid in de Europese zitten.
‘The Ties that Bind’ stond al een paar keer eerder op de setlist, maar Springsteen sloeg het nummer steeds over. In Düsseldorf opende hij het concert ermee. Het was ook, samen met ‘Land of Hope and Dreams’, in de soundcheck gerepeteerd. Ankie Baecke was bij het concert en schreef: “Dat was een erg leuk concert! Verschil tussen de concerten is niet groot en zit in de details. Het publiek was top! Ze leken de nummers goed te kennen. En geen gepraat tijdens de rustige nummers. Duitsers klappen graag mee en dat deden ze nu ook weer. Tijdens ‘Mary’s Place’ probeerde Bruce het publiek stil te krijgen, maar ze bleven klappen. Hij zei lachend ‘I give up’.”
Oscar Rosenboom voegde hieraan toe: “Aan het begin van de show was het geluid van de zang van Bruce iets minder. Later werd dat een stuk beter. Bruce was wel zeer goed bij stem, vond ik. Het duurde even voordat publiek meekwam, maar toen gingen de Duitsers ook los. Bruce was vrolijk. Veel rechtstreeks oogcontact en wijzen naar mensen. Tijdens ‘Mary’s Place’ kreeg hij een locket met ketting van iemand. Die gaf hij eerst een kus voordat hij ‘m wegstopte.”
‘Letter to You’, inclusief Duitse ondertiteling, was weer terug op de setlist. ‘My Hometown’ en ‘The River’ lijken hun vaste plaats te hebben gevonden, ten koste van ‘The E Street Shuffle’ en ‘Johnny 99’. Ankie: “‘My Hometown en ‘The River’ werken prima op die plek. Publiek mag losgaan in het meezingen. Jammer dat ‘The E Street Shuffle’ daarvoor is gesneuveld, maar voor de algehele show werkt dit beter. Tijdens ‘Candy’s Room leek Springsteens gitaarsolo mis te gaan. De act voor de camera bij ‘Glory Days’ deden Bruce en Steve niet. Daarvoor in de plaats deden ze een dansje waarin ze naar links en rechts gingen. Ik vind de camera-act leuker.
“De pit was klein en vol. En waren ook mensen in FOS1 terechtgekomen die daar niet hoorden. En het was heel heet. Er werd al snel water uitgedeeld vooraan.” Oscar beaamde dat het warm was en druk in de voorste pit: “Het was bloedheet in het stadion. Het dak was open maar dat gaf geen verlichting. Van tevoren was ons gezegd dat we veel water mochten meenemen. Dus iedereen had flink ingeslagen. Tijdens het wachten voor de ingang in de volle zon werd verteld dat helemaal niks mee mocht, alles moest ingeleverd worden. Ik vermoed dat de jaarlijkse beveiligersbarbecue betaald wordt met statiegeld.”
Ankie: “Bruce leek aan het eind wat langer te blijven staan om het applaus in ontvangst te nemen. Volgens mij zei hij nog iets van ‘fucking good audience’. Het aantal bordjes neemt weer toe. Minder met verzoeknummers, maar nu met verzoeken om de harmonica of om op de foto te gaan en zo.”
Moses Tjhin stuurde ook een verslag van de show: “Wat een start! Een tourpremière als opener. De sfeer in FOS2 was goed. De pit (FOS1) was niet groot en de eerste rijen in FOS2 waren vaak enthousiaster dan de laatste rijen in de pit. Ik had daarom vaak het gevoel alsof ik in een pit stond. De akoestiek was bij mij goed, behalve bij ‘Born in the USA’. Tijdens dit concert heb ik door mijn positie op een afstand naar het optreden gekeken, waardoor ik meer ben gaan letten op de gehele band en de lichteffecten. Bruce, die wel een beetje schor klonk, gaf een goed optreden met een foutje in ‘Dancing in the Dark’, waardoor hij en Jake moesten lachen. Tijdens ‘My Hometown’ zong Bruce wederom ‘rug mill’ in plaats van ’textile mill’. Het publiek, dat vooral Duits was met veel Nederlanders en wat Belgen, reageerde enthousiast op ‘My Hometown’ en ‘The River’.
“Ik zag veel bordjes, vooral om de mondharmonica te kunnen krijgen. Meest gekke was een kind dat ‘Pony Boy Glory Days’ op een bord had gezet. Wat ook gek was, is dat de act voor de camera bij de drums tijdens ‘Glory Days’ achterwege bleef. Ook het gezamenlijk uitspreken van ‘Nobody wants to go home’ verliep niet soepel, waardoor Steve met zijn linkerhand de maat aangaf.”
Moses: “Overigens was het al erg druk bij aankomst. Veel Duitsers komen van ver, omdat dit het eerste concert was in Duitsland. Het was leuk om twee twintigers te zien, waarvan een Springsteen voor het eerst in Landgraaf had gezien en hem nog vaker hoopt te gaan zien. De andere twintiger zag Bruce al op Pinkpop in 2009 en heeft hem nu zes keer live gezien. Het was al met al een mooie dag en een mooi concert om deze leg af te ronden.”
Arjan Versteeden was ook in Düsseldorf en was minder tevreden over het geluid: “Waar ik bij mijn vorige concert in deze tour, op 15 mei Parijs, wat bang was dat de akoestiek te wensen over zou laten en ik daar nogal verrast werd door een prachtige sound, was het hier in Düsseldorf niet best. Onbalans in de volumeverhouding zang en muziek vond ik op het veld duidelijk waarneembaar. Naarmate het concert vorderde, verbeterde dat wel iets, maar echt optimaal werd het nooit. Ik dacht ook wat kleine foutjes te zien bij de band in het begin, met name van Little Steven. Maar overall vond ik het een solide performance en fijne avond ondanks, naar mijn mening, matige geluidstechniek.”
Bruce en de band reizen nu naar Zweden. Het Scandinavische deel van de tour begint dit weekend met drie shows in Göteborg.
Setlist 21-6: The Ties that Bind / No Surrender / Ghosts / Prove It All Night / Letter to You / The Promised Land / Out in the Street / Candy’s Room / Kitty’s Back / Nightshift / Mary’s Place / My Hometown / The River / Last Man Standing (soloakoestisch) / Backstreets / Because the Night / She’s the One / Wrecking Ball / The Rising / Badlands / Thunder Road // Born in the USA / Born to Run / Bobby Jean / Glory Days / Dancing in the Dark / Tenth Avenue Freeze-out / I’ll See You in My Dreams (soloakoestisch)