Foto: Michael de Burger

Springsteen en de E Street Band hebben 7 februari in Hollywood opgetreden. Patti was weer terug op het podium en dat leverde ‘Mansion on the Hill’ op voor de setlist. Soozie was deze keer afwezig en daarom stond Garry aan de linkerkant (voor de kijker) van het podium. “De shows worden steeds iets beter”, schreef fotograaf René van Diemen ons. “De spanning van de eerste drie shows was eraf”, mailde Michael de Burger.

René van Diemen mailde: “We waren 1,5 uur van tevoren bij de zaal, geen stress deze keer want onze GA’s hadden we allang in de pocket. Het amfitheater ligt in een enorm complex met een hotel in de vorm van een gitaar waarop over de snaren de projectie scrolde van ‘Bruce & the E Street Band’. Die was al van verre te zien. Ook waren er allerlei casino’s met fruitautomaten, blackjack et cetera. En vele restaurants en barretjes.” Michael de Burger schreef over de locatie: “De concertzaal was midden in een casino en we moesten queuen tussen de pokertafels en de slotmachines. Het is ook een Hard Rock Hotel met speciale tentoonstellingen rondom de hele E Street Band en de Jersey Shore. De zaal zelf is ook helemaal op muziek ingericht in de vorm van een amfitheater met geweldig goede akoestiek. Omdat ik al vroeg aanwezig was, heb ik geholpen met het organiseren van de rij en kon ik zelf als zevende naar binnen.”

Foto: René van Diemen
Foto: Michael de Burger

René: “De GA-ervaring in Orlando was al waanzinnig en onverwacht, maar nu stond ik er weer, recht voor het kleine podium in het midden. Ik kon Bruce in Orlando bijna aanraken als hij op het kleine podium in het midden kwam, maar ik stond nu niet veel verder.” Michael stond helemaal vooraan tegen de catwalk aan. ” Een geweldige plaats waar ik een band zag die heel veel plezier uitstraalde. De spanning van de eerste drie shows was eraf en vooral Bruce maakte wat missers waar hij zelf hartelijk om kon lachen. Zo vergat hij bij ‘ Out in the Street’ z’n tekst, kreeg Jake de microfoon in zijn gezicht en maakte Bruce er een chaos van toen hij Nils, Stevie en Patti naar de microfoon riep. Tijdens het nummer riep hij al ‘I fucked it up’ en aan het eind loste hij dat heel mooi op door te zeggen: ‘That’s why I work with the greatest people; because they cover their boss’s ass.'”

‘Mansion on the Hill’ was volgens René een hoogtepuntje. Michael viel het wel op dat zowel Bruce als Patti de hele tijd stiekem naar de teleprompter keken om de tekst te lezen. René: “Er was geen podiumpje achter de pit vanwege de lay-out van de zaal. Dus bij Tenth Avenue Freeze-out’ bleef Bruce over het podium heen en weer banjeren tot helemaal in de hoeken. Zo’n amfitheater is toch wel speciaal, je ziet het alles overal heel goed en het geluid is ook prima. Er was nu ook een scherm achter op het podium, want daar zaten nu geen mensen achter. Ik zag af en toe wat Nederlandse fans op de eerste rij uit hun dak gaan daardoor.” Michael vond de rest van het publiek maar matig. “Er waren veel oudere mensen en de extreem hoge prijzen hebben waarschijnlijk veel fanatieke fans ervan weerhouden om af te reizen.”

Foto: Michael de Burger
Foto: René van Diemen

Er waren weinig veranderingen in de setlist ten opzichte van de voorgaande drie shows. René: “‘Burning Train’ was weer weggereden maar ‘Ramrod’ (‘let’s see, we have not played this in seven years’) was nieuw. Bij ‘Because the Night’ ging Nils bijna onderuit bij een van zijn spins.  Toen hij Nils en Patti aanwees om een stukje te zingen, wachtten ze op elkaar waardoor het weer misging. Bruce zei op het einde nog iets zoals “and that is the greatest band in the world”, maar dat kon ik niet heel goed horen. Ik heb nu vier shows gezien die steeds iets beter werden maar met weinig setlistwijzigingen. De show in Atlanta had het beste publiek en de show in Orlando vond ik toch wel de beste qua uitvoering en intensiteit.” Michael vond Bruce op het eind van het concert in Hollywood wat vermoeid overkomen, “maar ik had wel het idee dat hij juist deze show extra veel energie in zijn optreden had gestopt.”

Bruce breidde het middenstuk in ‘Backstreets‘ uit: “Till the end… I’ve got all your old books and I’ve got your 45’s. I’ve got your guitar. Until the end… And all the rest of you, I’m gonna carry right here”, zei Bruce terwijl hij zijn hand op zijn borst legde.
‘If I Was the Priest’ stond op de setlist maar werd niet gespeeld. ‘Ramrod’ stond in de toegiften gepland na ‘Born to Run’ maar Bruce koos er voor om er de toegiften mee te beginnen.

Foto: René van Diemen
Setlist 7-2: No Surrender / Ghosts / Prove It All Night / Letter to You / The Promised Land / Out in the Street / Candy’s Room / Kitty’s Back / Nightshift / Don’t Play that Song (You Lied) / The E Street Shuffle / Johnny 99 / Mansion on the Hill / Last Man Standing (soloakoestisch) / Backstreets / Because the Night / She’s the One / Wrecking Ball / The Rising / Badlands / Thunder Road // Ramrod / Born to Run / Rosalita (Come Out Tonight) / Glory Days / Dancing in the Dark / Tenth Avenue Freeze-out / I’ll See You in My Dreams (soloakoestisch)
Foto: René van Diemen
Foto’s: René van Diemen

Lees concertverslagen van de andere shows in het touroverzicht.