Springsteen en de E Street Band hebben donderdag 25 juli het eerste van twee concerten in Wembley Stadion in Londen gegeven. De setlist leek meer op die van een tweede show en de bezoekers spraken van een heel goed concert, waarin een huwelijksaanzoek werd gedaan. Martijn Harleman, René Slegers en Jaap van Dooren doen verslag. Paul Snelders ook en die stuurde foto’s.
Martijn Harleman mailde ’s nachts na de show: “Twee minuten voor de aanvangstijd kwam de band al op; geen seconde te verliezen met de redelijk strenge avondklok van half elf, zullen ze gedacht hebben. De eerste tien nummers ongeveer regende het zacht. Bij ‘The Promised Land’ wilde een man zijn vrouw ten huwelijk vragen op voorwaarde dat hij de harmonica van Bruce zou krijgen. Bruce ging daarin mee en op het scherm werd het gevierd met een zoen van het koppel. (Het is te hopen dat de nieuwe eigenaar ook een beetje van toeten en blazen weet.) Bij ‘Hungry Heart’ stond een kleurig geklede dame die van Bruce een zoen kreeg.
“Bij het deel van ‘Spirit in the Night’ waar Bruce en Jake even op de trap zitten, moest Bruce deze even demonstratief droog vegen met z’n hand. Wel zo lekker om niet met een natte kont de rest van de show te moeten doen. Jake had met zijn leren broek een voordeeltje.
“De combinatie ‘Atlantic City’ en ‘Youngstown’ vond ik bijzonder mooi, een intens koppel. ‘E Street Shuffle’ was gelukkig een stuk compacter in lengte dan tijdens de eerste leg van de tour, dat hoeft voor mij niet ellenlang te duren. Deze versie was prima zo. Een prettige verrassing was ‘Racing in the Street’, het was ook alweer elf jaar geleden dat ik die voor het laatst heb gehoord. Prachtig uitgesponnen en meeslepend. Tijdens de voorstelronde werd Steve als laatste aangekondigd met de woorden ‘guitar and musical direction’.
“Het viel op dat Bruce’s stem dit keer prima was. Bij veel nummers leek hij ook meer gedreven dan bij de concerten in Nijmegen en Belfast. Het voordeel van een Engelssprekend publiek is dat de ondertitels op het scherm bij ‘Ghosts’, ‘I’ll See You in My Dreams’ en het intro bij ‘Last Man Standing’ niet nodig zijn, het luistert lekkerder zonder de afleiding. Bij het intro van ‘Last Man Standing’ benoemde hij nog eens dat de E Street Band, ‘These old fuckers’, al meer dan vijftig jaar bestonden.
“Het Engelse publiek werd bij het afscheid nog eens bedankt, inclusief de Engelse fans in de andere steden waar hij deze tour stond. Het was een toffe show. Voor mij was dit de eerste show in een stadion dit deel van de tour, dat is vooral merkbaar aan de echo in het geluid, vooral bij de rustige nummers is de zang ook vertraagd nog wat te horen. Dat gaf intimiteit aan het geluid, maar ik weet niet of het publiek op een grotere afstand dat ook nog zo heeft ervaren.”
Jaap van Dooren was ook bij de show en appte: “De set begon vrij standaard, maar vanaf ‘Spirit’ werd het verrassend. Prachtige versie van ‘Atlantic City’. Een hele mooie ‘Racing’. ‘Long Walk Home’ blijft ook mooi, aangekondigd met ‘a prayer for my country’. Bruce was los, opvallend goed bij stem en speelde tegen de 3 uur en 15 minuten. Op naar zaterdag!”
Paul Snelders aptte: “Bruce had er echt zin in, had veel energie, was losjes en enthousiast. Na ‘Racing’ stond Stevie al klaar met z’n akoestische gitaar voor ‘The River’, maar tot zijn verrassing besloot Bruce dat te skippen en ‘Last man standing’ te spelen. Voor mij een verademing zonder ondertitels, wat ook maakte dat Bruce iets losser in z’n tekst was. Mogelijk sloeg hij ‘The River’ over omwille van de tijd, want het stond wel op de originele setlist. Was achteraf gezien ook wel nodig, wat met bijna 3.15 uur was dit al een van de langste deze tour. Bruce nam nu echt de tijd om tijdens ‘Twist en Shout’ z’n showtje op te voeren met Stevie of ze nu wel of niet moesten doorspelen. Als het dak er af had gekund in Wembley, was ‘m dat zeker gelukt. Bij het afsluitende ‘See you in my Dreams’ nam hij vooraf uitgebreid de tijd om het publiek te bedanken.”
René Slegers schreef een uitgebreid verslag: “Precies om 19.15 loopt Roy Bittan het podium op en is dat het startsein voor het eerste concert in Wembley Stadium. Bruce begroet iedereen met ‘Hello London’ en als de eerste akkoorden van ‘Lonesome Day’ klinken is de show meteen goed van start. We hebben prachtige zitplaatsen in sectie 134 op rij 8. Het geluid is prima en we horen alle instrumenten duidelijk en ook de microfoon van Bruce is goed afgesteld!
“Bruce heeft er duidelijk zin in en dan zijn de eerste klanken van ‘Seeds’ te horen. Ondersteund door de big beat van Max Weinberg dringt dit nummer en vooral het verhaal door in de vezels van iedere aanwezige fan. Deze tour had ik dit nummer nog niet eerder gehoord en dat geldt ook voor ‘Atlantic City’, ‘Long Walk Home’, ‘Land of Hope and Dreams’ en natuurlijk ‘Racing in the Street’. De eerste klanken van de piano van Roy kondigen dit nummer van mijn favoriete lp Darkness On The Edge Of Town en dan kan mijn avond al niet meer stuk. Als Bruce dan vraagt: ‘Are you havin’ fun, yet?’ lijkt dat een understatement.
Van het album Nebraska komen ‘Reason to Believe’ en ‘Atlantic City’ voorbij, een mooie combinatie waarbij het stadion bij de bluesy versie van ‘ Reason’ keihard meezingt: ‘Yeah!!’ Bij ‘Nightshift’ valt mij op dat Curtis King een bril draagt. Had ik bij de shows in Nijmegen nog niet gezien. Als Bruce op het eind van het nummer Curtis aankondigt, reageert hijmet een aankondiging voor Bruce en zegt hij: ‘Mr. Bruce Springsteen’. Hier moeten ze allebei om lachen. Toch blijft voor mij ‘Backstreets’ op eenzame hoogte staan tijdens deze tour! Wat zingt hij dat op een gedreven en gevoelige manier. Even denk ik terug aan de opnames die ik op bootleg-lp heb uit 1978. Kan het zo zijn dat deze uitvoering beter is? Ik kan het niet geloven, maar het nummer raakt me iedere keer meer.
“Het tempo zit er stevig in en zo komen ‘Wrecking Ball’ en ‘The Rising’ voorbij. Bij ‘Badlands’ begint het weer wat te miezeren en is de stem van Bruce af en toe minder en laat hij het publiek lekker meedoen! ‘Land of Hope And Dreams’ opent de toegiften en ‘Born to Run’, ‘Dancing in the Dark’ en ‘Bobby Jean’ zorgen ervoor dat het stadion helemaal uitzinnig wordt.
“Als Bruce afscheid neemt met ‘I’ll See You in My Dreams’ weten we dat het zaterdag nog beter zal worden! We zagen 31 schitterende nummers vertolkt op een enthousiaste en gedreven manier in een hoog tempo. Met de andere 60.000 mensen lopen we voldaan het stadion uit. Allemaal richting de metro. Wat is het hier goed geregeld in Londen, want de rij die we verwachten is er niet. We stappen de metro in en hoeven maar twee stops naar onze Airbnb! Top!”
Zaterdag 27 juli geven Springsteen en de band de tweede show in Wembley, Londen. Eerdere concertverslagen van de Europese tour vind je in het touroverzicht.
Setlist 25-7: Lonesome Day / Seeds / My Love Will Not Let You Down / No Surrender / Ghosts / Letter to You / The Promised Land / Hungry Heart / Spirit in the Night / Reason to Believe / Atlantic City / Youngstown / Long Walk Home / The E Street Shuffle / Nightshift / Racing in the Street / Last Man Standing (soloakoestisch) / Backstreets / Because the Night / She’s the One / Wrecking Ball / The Rising / Badlands / Thunder Road // Land of Hope and Dreams / Born to Run / Bobby Jean / Dancing in the Dark / Tenth Avenue Freeze-out / Twist and Shout / I’ll See You in My Dreams (soloakoestisch)