Springsteen en de E Street Band hebben maandag 20 maart een concert gegeven in de TD Garden in Boston. Bruce opende de toegiften met een speciale Boston-favoriet, ‘Dirty Water’, een cover van The Standells.
De tekst van ‘Dirty Water‘ bevat verschillende verwijzingen naar de stad Boston. Zo refereert de titel aan de vervuilde rivier The Charles die door Boston stroomt. Het lied wordt vaak gespeeld bij thuisoverwinningen van verschillende sportclubs uit Boston. Bruce heeft het nummer sinds 2002 al meerdere malen gespeeld bij optredens in Boston, niet alleen met de E Street Band maar ook solo tijdens het Devils & Dust-solo-optreden in 2005 en met de Seeger Sessions Band en special guest Peter Wolf in 2006.
De enige andere setlistwijziging ten opzichte van de vorige show in Penn State was ‘Trapped’ dat in plaats van ‘Hungry Heart’ werd gespeeld. Bruce droeg ‘Thunder Road’ op aan de artsen en verplegend personeel van het Dana Farber Kanker-instituut in Boston. Tijdens ‘Tenth Avenue Freeze-out’ kreeg Bruce weer een leren jas aangereikt die hij aandeed. Ook kreeg hij een honkbalpetje dat hij in zijn broekzak stopte.
Journalist Christopher Gavin schreef in een review op Boston.com: “De setlist is een reflectie van een iemand die zijn leven lang artiest is en nu toekijkt hoe zijn vrienden langzaam de schijnwerpers verlaten en zich afvraagt wanneer, precies, die duisternis aan de rand van de stad ook hem zal gaan omhullen. Per slot van rekening markeerde maandag toevallig 15 jaar sinds het laatste optreden van de originele E Street Bandorganist Danny Federici, voordat hij een maand later overleed. De oorspronkelijke saxofonist, Big Man Clarence Clemons, is nu ook al meer dan tien jaar niet meer bij Springsteen. Zijn gemis is nog steeds voelbaar, zelfs in de aanhoudende intensiteit van de optredens van de band. Zijn neef, Jake Clemons, kan die noten nog steeds voor hem spelen en biedt daarmee een teder eerbetoon, elke keer wanneer hij naar voren stapt voor een huilende solo. Toen het moment kwam voor het verhaal-in-een-liedje van de band op ‘Tenth Avenue Freeze-out’, greep Springsteen een leren jasje dat hem werd aangereikt door een fan naast het podium. Terwijl hij over de arenavloer liep, was het, voor een paar minuten, alsof hij zich voordeed als zijn jongere zelf, niet langer de strak gesneden en grijze rock behemot, maar in plaats daarvan de vettige, in leer geklede strandzwerver, die terugkeerde naar de cover van Born to Run, maar nu over zijn schouder kijkend naar waar Clemons was gebleven. Met één vinger wees hij naar het videoscherm boven het podium en verkondigde: ‘Dit is het belangrijkste deel’, terwijl beelden van Clemons aan de menigte werden getoond en hij een couplet zong over het moment dat de Big Man toetrad in wat toen eenvoudigweg de beste barband in New Jersey was.”
