Bruce pakt Werchter in met 5-sterrenconcert

Aaron De Coninck mailde zijn verslag naar Be True: “Rond de klok van acht besteeg de jarige Roy Bittan als eerste het podium. Toen de rest van het gevolg ook op het podium stond, werd ‘Lonesome Day’ ingezet. Het nummer blijft sterk scoren als openingsnummer. ‘Prove It All Night’ bracht Bruce met een verbeten gitaarsolo. Bruce had een loopneus, maar aan zijn stem was weinig te merken van een verkoudheid. Hij klonk stevig en goed bij stem. Prachtig was de uitvoering van ‘Reason to Believe’.”

Bruce droeg de bluesversie op aan Seasick Steve. De Amerikaanse bluesmuzikant, die in 2012 op Pinkpop speelde toen Springsteen daar ook optrad, zei tijdens zijn voorprogramma nog: “I get to see the Boss for free. That was part of the deal!”

Aaron: “Het intro van ‘Reason to Believe’ werd mooi ingezet door Steve en Bruce op mondharmonica. De kreten uit het publiek liet Bruce zich duidelijk smaken. Hij had het naar zijn zin in Werchter. Verder viel op dat Nils Lofgren, in tegenstelling tot de twee shows in Nijmegen, zonder mondmasker speelde. Bij ‘Because The Night’ was een mooie rol voor hem weggelegd bij de gitaarsolo met een dubbele pirouette.

“Bruce had enorm veel contact met het publiek en ging tot ver voorbij de uitlopers om bij de fans te komen. Enkelen werden zichtbaar gelukkig beloond. Het tempo in de set was verschroeiend. Hoe hij de nummers achter elkaar speelde is voor een 74-jarige echt een huzarenstukje. Hij bleef verbeten op de gitaar, had zijn mondharmonicakunsten opnieuw van stal gehaald en bleef de dirigent van het hele ensemble. Deze man heeft nog heel wat in zijn mars samen met zijn E Street Band. Het beste blijft nog steeds komen. En met de prachtige woorden ‘We’ll be seeing you’ mogen we dromen van meer.”

René Slegers mailde: “Yeeeeeah!!!! Is de beste omschrijving voor het concert van Bruce in Werchter. Na het prachtige optreden van Seasick Steve, dat door het publiek met luid applaus werd ontvangen en beloond, kwam Bruce het podium op. Hij begroette het publiek met een ‘Hello Werchter’, waarbij het ‘hello’ er vals en niet erg overtuigend uitkwam. Het concert opende met een gedreven versie van ‘Lonesome Day’. Er was in Werchter geen roll call, zoals gebruikelijk bij de meeste shows, en daarom waren er veel andere gezichten op de eerste rij te zien. Het publiek reageerde enthousiast, maar werd al snel rustiger bij het tweede nummer van de avond: ‘Prove It All Night’. Na ‘Ghosts’ was het tijd om de wijzigingen in de setlist te beluisteren en de eerste klanken van een fenomenaal uitgevoerde ‘Darkness on the Edge of Town’, vloeiden over het festivalterrein in Werchter. Bruce zong en speelde dit nummer vol overgave. De stem was precies zoals bij ‘Darkness’ hoort; rauw en ietwat hees en vooral bij de hoge uithalen kwam het nummer prima uit de verf.

Springsteen wees naar de zijkant toen hij zei dat Seasick Steve bluesmuziek speelt en hij bedankte ‘Seasick Steve and band’, maar die band bestaan alleen uit Steve en drummer Dan. Bruce gooide er een bluesversie van ‘Reason to Believe’ uit, om aan Seasick Steve te laten zien dat hij dit genre ook machtig is! Een schitterende versie van dit nummer, waarbij Bruce het publiek probeerde op te zwepen en mee te nemen in vele harde oerkreten: ‘Yeeeeeah!’ Het publiek antwoordde ook met een volmondig ‘Yeah’, maar schijnbaar voor Bruce niet overtuigend genoeg om het nummer ‘If I Was the Priest’ te spelen, dat eigenlijk op de setlist stond. Bruce speelde overtuigend mondharmonica, waardoor het nummer een geweldige drive kreeg, ondersteund door de krachtige drums van Max.

“Een volgende verrassing was ‘Spirit in the Night’. Weer een poging om het publiek op te zwepen. Bruce zocht overmatig veel contact met het publiek, natuurlijk ook door de gang in het midden van het voorvak, maar vooral ook om het publiek in beweging te krijgen. Wanneer hij bij een bordje kwam met de tekst: ‘Can I dance like a Spirit In The Night?’ nam hij de handen van de vrouw vast en dansten ze samen tijdens dit nummer. Ieder aan de eigen kant van het hek. Toen een fan Bruce een groen petje opzette, was de dans voorbij en gaf Bruce het petje terug.

Bij ‘Darlington County’ liep Bruce van de uitloper in het midden door naar achteren en kwam hij bij een vrouw met een bordje waarop stond dat ze in verwachting is en is uitgerekend op 23 september, de verjaardag van Bruce. Hij nam beide bordjes (in hartjesvorm) aan en bleef lang bij het publiek staan. Later tijdens het begin van ‘Last Man Standing’ kwam hij hier nog op terug: ‘Is that baby really due on September 23rd?’ Er waren geen ondertitels bij ‘Last Man Standing’ en dat is heel fijn. Bruce voegde bij zijn verhaal toe dat hij zich nog jong voelt en zei : ‘I’m only 45!’

“Tijdens een schitterende versie van ‘Backstreets’ hoorde ik Springsteen twee keer zingen ‘Until it ends’ in plaats van ‘Till the end’. Bij de bandintroductie noemde Bruce de verjaardag van Roy en viel hij op zijn knieën voor de vleugel en alle bandleden maakten een buiging met gestrekte armen naar Roy. Bij ‘Tenth Avenue Freeze-out’ nam Bruce een koffiemok aan uit het publiek met de tekst ‘I’m The Boss’ en hij deed net alsof hij eruit dronk.

“Het was een gaaf concert, vrij solide, en door het brede publiek was er een andere sfeer op het festivalpark in Werchter dan ik gewend ben bij een Springsteen-concert. Bruce nam afscheid met de woorden ‘Thank you for a great night. We’ll be seeing you!'”

Stephanie Huys zag gisteren haar tachtigste Springsteen-concert: “Ik heb enorm genoten van een fantastische show in Werchter. Wat was ‘ie in bloedvorm. Ik vroeg en kreeg een knuffel van Bruce.”

Annemie Vermeerbergen was ook in Werchter en schreef: “Ik vermoed dat je leest dat het een ‘standaard’ show was , maar Bruce was heel erg goed. Hij heeft zo hard gewerkt en hij was enorm vriendelijk en goedlachs. Het Belgisch publiek is nu eenmaal niet zo uitbundig, meer een luisterpubliek. Mijn vrienden en familie stonden helemaal achteraan en vonden het fantastisch en je kon er een speld horen vallen tijdens de stille nummers. Alle kranten geven het optreden vijf sterren. Wij willen natuurlijk setlistwijzigingen, maar de overgrote meerderheid gaat toch nog maar naar één show kijken. Het was wel een ramp om naar huis te rijden, we hebben twee uur vastgestaan op de parking. Dat is een reden om niet naar Werchter te gaan.”

5-sterrenrecensie De Morgen

Een van die 5-sterrenrecensies staat in Vlaamse krant De Morgen. Journalist Jasper van Loy schreef daarin: “Nog feller, vrijer en verbetener dan vorig jaar: op zijn 74ste overtrof Bruce Springsteen zichzelf voor een volle wei van Werchter. Om halfvijf gisterenmiddag waren er op Ticketswap nog zo’n achthonderd kaarten te koop voor het optreden van Bruce Springsteen. Mensen die naar trouwfeesten moesten, mensen die de regen vreesden, mensen die hem vorig jaar al hadden gezien en hadden gehoord dat hij ongeveer hetzelfde speelde. Om wat voor reden dan ook, de afwezigen hadden ongelijk.

“Die setlist, om te beginnen, bevatte een paar parels die hij een jaar geleden niet speelde. (…) Het centrale, trage deel van de drie uur durende show was wel een kopie van 2023: het verhaal van zijn vriend George Theiss, die met hem op een warme dag zijn eerste groepje The Castiles oprichtte en bij wie hij zoveel zomers later aan zijn sterfbed stond, met daarna het akoestische ‘Last Man Standing’. ‘Grief is the price we pay for having loved well’, mijmerde hij erbij. Stofje in het oog, en niet voor het laatst.

“Hij had grootse plannen, dat zag je aan zijn op elkaar geklemde tanden, en met één zwenk van zijn zweetband kreeg hij de hele E Street Band precies waar hij ze hebben wilde. Vocaal zat hij er heel soms een grijs haartje naast, maar nam hij ook onbesuisde risico’s. De lange oerschreeuw aan het einde van ‘Darkness on the Edge of Town’ zou eigenlijk een toelatingsproef moeten zijn om op deze heilige wei te mógen spelen, al zien we dit weekend op Rock Werchter eigenlijk alleen maar Dave Grohl daartoe in staat.

“De tijd dat Springsteens haarlijn nog helemaal zwart zag en dat hij zich plat liet achterovervallen op het podium, die ligt wel achter ons. De voortvarende lijsttrekker is een Minister van Staat geworden, en Springsteen heeft er goed aan gedaan om daar een thema van te maken. ‘Nightshift’ kreeg zo een diepere betekenis, ‘singing over joy and pain’. ‘The Rising’ en ‘Wrecking Ball’ gaan over 9/11 en de bankencrisis, maar in deze show verklankten ze álle vormen van verlies en veerkracht. Dat krijg je met tijdloze nummers van ouder wordende zangers, plots gaan ze over alles. In Werchter versterkten ze alleen maar het aura van de man in het midden, het feit dat hij daar gewoon stond. Dat is misschien wel de belangrijkste reden dat u hier moest zijn: het kón nog.

“Springsteen doet het makkelijk lijken, met klassiekers strooien en drie Sportpaleizen aan volk onder zijn plectrum houden, maar weet dat het dat niet is. Intussen is hij 74, maar dieet hij nog altijd als een bezetene en gaat hij dagelijks lopen. Zijn 73-jarige drummer Max Weinberg, zo vertelde zijn manager in The Guardian, moet de tijd tussen twee shows in zijn hotelkamer doorbrengen, met de gordijnen dicht, om te recupereren van wat hij drie uur lang doet in de rug van zijn baas. Er moet een reden zijn waarom ze die hondenbaan van last man standing willen aannemen, avond na avond, en noem me naïef, maar ik weiger te geloven dat het alleen maar het geld is. Dan speel je een uurtje on tape, en geen drie uur levend en vers. Dan bouw je geen feest zoals het laatste uur gisterenavond. ‘Badlands’ en ‘Thunder Road’ in één rush voor de eerste buiging, onder meer ‘Born to Run’ en ‘Dancing in the Dark’ erna. ‘Twist and Shout’ duwde de meute tot het gaatje, waarop Springsteen de E Street Band liet uitklokken en net zoals vorig jaar helemaal alleen afsloot met ‘I’ll See You in My Dreams’. Het heeft dezelfde melodie als ‘Working on a Dream’, bedacht ik me toen hij het speelde, een hoopvol lied dat zoals zoveel andere ook in deze avond had gepast. Hoop, nostalgie, joy and pain, verleden leed en plezier zolang het nog kan, allemaal in deze avond, in diezelfde noten uit de kop van diezelfde Bruce Springsteen. ‘Grief is the price we pay for having loved well.’ Stofje in het andere oog.

Vrijdag treden Springsteen en de E Street Band op in Hannover.