Na een mooie warme lentedag kwamen de E Street Bandleden een voor een het podium op. Springsteen verscheen na Little Steven als laatste. Bruce begroette het publiek met de woorden “Hola Barcelona! Hola Catalunya!” Daarna telde hij af en ging de show van start. Pas bij ‘Last Man Standing’ kwam er even rust. Opvallend was dat de speech van Bruce en ook de teksten van ‘Letter to You’, ‘Last Man Standing’ en slotnummer ‘I’ll See You in My Dreams’ werden ondertiteld in het Catalaans.
Astrid van der Werf was in Barcelona en mailde: “Het duurde even voor ik erin zat. Dat heb ik wel vaker: dan zie ik er enorm naar uit, ben ik van tevoren zenuwachtig, maar dan voel ik me de eerste drie kwartier meer toeschouwer dan deelnemer. Anyway, rijp en groen door elkaar. Het podium is heel erg hoog. We stonden redelijk naar links en konden het E Street Choir nauwelijks zien. Roy Bittan ook niet. De pit leek mij van vrij normale omvang. Niet uitzonderlijk groot. Dat gezegd hebbende: ik ben de slechtste inschatter ter wereld. Bruce moest behoorlijk op gang komen. Hij was slecht bij stem en om het vriendelijk te zeggen, niet helemaal toonvast. Dat werd later veel beter. Hij heeft de vaart erin. Ik ben daar op zich wel een liefhebber van, maar nu komen de nummers zo snel achter elkaar dat de emotie een beetje verdwijnt.”
Astrid: “De E Street Band speelt fantastisch. Niks op aan te merken. Jake Clemons is gegroeid. Speelt veel beter en maakt de noten veel beter af dan ik eerder heb gezien. Opvallend vond ik Stevie, hij was er natuurlijk wel maar leek erg afwezig. Volgens mij kreeg hij geen solo’s (maar dat kon ik ook niet goed zien) en hij bleef erg op de achtergrond.”
Astrid: “Ik vond ‘Last Man Standing’ en ‘Backstreets’ geweldig. Dat is de Bruce zoals we hem graag zien. Toen was er wel die emotie. ‘I’ll See You in My Dreams’, vergeef mij mijn sentimentaliteit, trof mij recht in het hart. En verrassend vond ik ‘Nightshift’. Ik trek die soulplaat niet door het gebrek aan soul, maar met de E Street Band is het prachtig. Waarom dat album niet opgenomen mét de E Street Band?”
Astrid: “Ik was zeer tevreden na afloop, ook omdat het zo’n mooie dag was met de gekte van de rij, de roll calls, de nieuwe lieve mensen die je op zo’n dag ontmoet. Ik word gewoon gelukkig van touren, zelfs van dixies. Wij zijn altijd enorm kritisch, horen elke noot die slecht of juist goed gaat. Ook bij dit concert waren er dingen die ik te vaak heb gezien en die sleets dreigen te worden (‘Dancing in the Dark’ bijvoorbeeld). Ik ben bang dat we de Bruce van weleer niet meer gaan zien. Maar ik wilde bijvoorbeeld nog een keer zo graag ‘Born to Run’ beleven in een groot stadion met alle lichten aan. En nog een keer de euforie voelen. Als je je verwachtingen een beetje bescheiden houdt (hoe rottig dat ook klinkt), dan is dit live nog steeds het beste dat er is. Sterker, dan is het van een zeldzaam hoog niveau. En daarom was ik zo tevreden gisteravond.”
Catalaans niet door iedereen gewaardeerd
René Slegers was ook in Barcelona en schreef: “Springsteen speelt het Olympisch stadion plat! Het is eigenlijk al een gewonnen wedstrijd zodra hij opkomt. Het stadion ontploft zo ongeveer en Bruce roept: ‘Hola Barcelona, Hola Catalunya’. Dit is wel een dingetje, omdat bij ‘Letter to You’ de tekst op het scherm wordt geprojecteerd, maar in het Catalaans. Enkele Spaanse fans (niet uit Catalonië) om mij heen zijn hierdoor duidelijk verbolgen. Ze lijken dit niet te kunnen waarderen. Later zal bij ‘Last Man Standing’ ook de tekst op het scherm achter Bruce op het podium worden getoond. Hoogtepunten zijn ‘Backstreets’ en ‘She’s the One’. Beide songs worden enorm energiek uitgevoerd en ieder woord met extra passie gezongen. Ik sta naast een Spaanse jongen die samen met zijn vriendin vanuit Madrid naar de show is gekomen en samen brullen we de tekst mee.”
René: “Voor het eerst in deze tour speelt Bruce ‘Human Touch’. Het publiek is enthousiast en een geweldig ‘olé’ gaat er door het Olympisch stadion, aangemoedigd door Bruce zelf, die door een draaiende handbeweging aangeeft dat het publiek hiermee vooral door moet gaan. De chemie tussen de artiest en zijn publiek. Als de eerste akkoorden klinken van ‘Human Touch’ en Springsteen begint te zingen, is het luisteren en genieten tot aan het eind van het nummer. De intensiteit en de drive is geweldig. Het lijkt erop dat dit nummer speciaal en misschien zelfs op verzoek an de aanwezige ex-president Barack Obama en zijn vrouw wordt gespeeld, want Bruce kijkt en wijst regelmatig in de richting van de tent naast het podium waar de belangrijke gasten, buiten het zicht van het publiek ook mee genieten van een drie uur durend spektakel!”
Springsteen-tentoonstelling in de stad
De stad Barcelona was ouderwets in Springsteen-stemming. Bruce stond dagenlang op de voorpagina’s van de kranten en in de stad waren overal fans met Springsteen-T-shirts te zien. Bij het Palau Robert was een fototentoonstelling met foto’s van Springsteens eerste bezoek aan de stad in 1981. Bruce was al enkele dagen eerder naar Spanje gekomen om te acclimatiseren en om wat tijd door te brengen met zijn gasten, Barack en Michelle Obama, Steven Spielberg en Kate Capshaw. Bruce was de dag voor de show met hen uit eten gegaan.
Patti was ook naar Barcelona gekomen maar deed, op het korte gastoptreden bij ‘Glory Days’ na, niet mee met de show. Opvallend was wel dat Springsteen en de E Street Band twee dagen voor het concert nog een uitgebreide repetitie hielden in het stadion waarbij ook ‘Human Touch’ en ‘Mansion on the Hill’ werden gespeeld, toch twee nummers waarop Patti normaliter meezingt.
