Bij de voorverkoop van de kaartjes voor de Amerikaanse concerten dreef dynamic pricing van Ticketmaster de kaartprijzen op tot wel 5.000 dollar. Dit leidde uiteraard tot onthutste reacties bij fans, die zulke bedragen niet kunnen of willen betalen voor een concertkaartje. Een week na de voorverkoop kwam Jon Landau met een korte reactie in de New York Times. “Bij de prijsstelling van tickets voor deze tour hebben we goed gekeken naar wat onze collega’s hebben gedaan. We hebben gekozen voor prijzen die lager zijn dan sommige en vergelijkbaar met die van andere artiesten. Ongeacht het commentaar over een bescheiden aantal tickets die 1.000 dollar of meer kosten, ligt de werkelijke gemiddelde ticketprijs rond de 250 dollar. Ik geloof dat dit naar huidige maatstaven een redelijke prijs is om een artiest te zien die over het algemeen wordt beschouwd als een van de allergrootste van zijn generatie.”
Springsteen zelf reageerde pas recent, toen Andy Greene van Rolling Stone hem hierover half november sprak. Hij beaamt dat hij zelf verantwoordelijk is voor de hoge kaartprijzen, omdat hij dezelfde prijzen wilde hanteren als zijn collega-muzikanten. “In het verleden zei ik steeds: laten we kijken wat anderen als toegangsprijs hanteren en dan gaan wij daar een beetje onder zitten. De afgelopen 49 jaar hebben we dat steeds zo gedaan. We zaten onder de marktprijs. Dat vond ik fijn, want dat is goed voor de fans. Nu dacht ik: ik ben 73 jaar, ik wil het nu zo doen zoals andere muzikanten het doen. Maar de wijze waarop kaartjes worden verkocht, is verwarrend. Niet alleen voor fans, maar ook voor de artiesten. Maar uiteindelijk zijn de prijzen voor de meeste van onze kaartjes heel schappelijk. Onze kaartjes worden op andere plekken wel voor zulke hoge bedragen aangeboden. Een zwarthandelaar krijgt dan dat geld. Nu dacht ik: waarom laten we het geld dan niet toekomen aan hen die drie uur lang op het podium staan te zweten? Ik weet dat het niet heel goed gevallen is bij sommige fans. Maar als er klachten zijn, kun je na de show bij de uitgang je geld terugkrijgen.”
Deze reactie, zeker wanneer gelezen als geschreven tekst, getuigt niet van veel empathie en realiteitsbesef. Ticketmaster liet eerder al weten dat in de Amerikaanse voorverkoop gemiddeld 262 dollar exclusief servicekosten (die ook astronomisch hoog zijn) per kaartje betaald is. En de startprijs voor staanplaatsen in de pit was 399 exclusief servicekosten, zonder prijsverhoging via dynamic pricing. Bruce laat in Rolling Stone weten dat hij zich de kritiek van onder andere Backstreets wel heeft aangetrokken, maar dat hij toch achter zijn besluit blijft staan. “Je wil niet de posterboy worden van de hoge ticketprijzen. Dat is wel het laatste wat je wil. Maar toch is het zo gelopen. Je moet achter je besluit blijven staan, doorgaan en je best blijven doen. Zo zie ik het. Ik denk dat als mensen naar de show komen, ze zich wel zullen vermaken.”
Na het interview in Rolling Stone herhaalde Springsteen dit standpunt tegenover Chris Jordan in de Asbury Park Press. “Ik kan de prijs van mijn tickets wel bepalen maar niet hun waarde. Er zijn kaartjes waar een hoog bedrag voor wordt betaald. Dat gebeurt al lang en de opbrengst gaat dan naar de zwarthandelaar. Nu zei ik: laat het geld naar de muzikanten gaan die drie uur op het podium staan.” Hij voegt er nog enigszins laconiek aan toe: “Als je dit controversieel vindt, dan weet ik niet wat ik nog moet zeggen. Als je vindt dat deze kwestie negatief zal uitpakken voor mijn nalatenschap, dan is dat maar zo.”
Tracks 2
Gelukkig zijn er ook positieve nieuwtjes uit het Rolling Stone-interview op te tekenen. Greene vraagt Springsteen naar de plannen voor een opvolger van Tracks. “Ik heb een box met vijf niet eerder uitgebrachte albums van na 1988 klaar. Sommige mensen die mijn werk uit de jaren negentig horen, zeggen dat het geen geweldig decennium voor mij was. Maar ik heb veel muziek gemaakt in die periode. Ik heb toen verschillende albums gemaakt, maar om de een of andere reden was de timing niet goed, of wat dan ook. En heb ik ze niet uitgebracht. Die albums hebben zich min of meer opgestapeld. Ik heb een van de afgelopen winters tijd besteed aan het volledig opruimen van wat er nog in de kluis lag. Ik heb een reeks Tracks-albums klaar die we uiteindelijk zullen uitbrengen. Een deel daarvan is ouder materiaal waarop de band speelt en een deel ervan is nieuwer materiaal dat die periode [jaren negentig, red.] in concept ontstond. Het geeft de mensen de kans om opnieuw te beoordelen wat ik in die periode maakte. Bovendien is veel van die muziek echt afwijkend. Ik kan niet wachten om de reactie op dat deel te zien.”
Wanneer de interviewer vraagt naar het gerucht dat Bruce toen aan een album met drumloops werkte, bevestigt hij dat dit album bestaat. “Dat wordt net zo raar als mensen denken dat het zal zijn. Er zitten drumloops op en synthesizers. Zelf hou ik van die plaat. Maar het eerste dat we zullen uitbrengen, is een reeks albums. Het wordt zo interessant om de reactie van fans hierop te zien.” Springsteen wil Tracks 2 dus wel uitbrengen maar kan er vanwege de zojuist verschenen Only the Strong Survive nog geen releasedatum op plakken. “Laat me zeggen, het zal in de nabije toekomst zijn.”
Anniversary-uitgaves Born in the USA en Nebraska
Bruce ontkracht vervolgens het gerucht over plannen om een Born in the USA Anniversary-box uit te brengen. Volgens hem zijn alle goede outtakes al eerder uitgebracht op Tracks 1. Ook is er volgens hem geen concert van de Born in the USA-tour gefilmd. Wel zegt Bruce dat er nog goede outtakes bestaan van Nebraska. “Misschien brengen we daar wel iets van uit. Ik heb nog wel enkele ideeën, dat is een mogelijkheid. Er komt ook een boek over Nebraska. Ik weet niet of dat al bekend is en ik nu iemands boekuitgave verklap, maar iemand werkt dus aan een boek over het album en dat zal in de toekomst verschijnen.” Springsteen doelt hier op het boek Deliver Me from Nowhere – The Making of Bruce Springsteen’s Nebraska van Warren Zanes, dat mei volgend jaar verschijnt.
Ten slotte zegt Bruce ook dat hij, hoewel zelf niet betrokken is bij de maandelijkse uitgaves van de live-downloads uit het archief, zal laten nakijken of er goede opnames van Steel Mill zijn die officieel kunnen worden uitgebracht.
Volgende coveralbums
Natuurlijk gaat Bruce in het interview ook uitgebreid in op de totstandkoming van Only the Strong Survive. Nieuwe informatie die daaruit naar voren komt, is dat Springsteen ook tenminste twee iconische soulnummers heeft overwogen voor het album: ‘My Girl’ (geschreven door Smokey Robinson en Ronnie White en uitgebracht door The Temptations) en ‘Dancing in the Streets’ (van Marvin Gaye, William Stevenson en Ivy Jo Hunter en uitgebracht door Martha Reeves & The Vandellas). ‘My Girl’ heeft Bruce zelfs al opgenomen. Of dit nummer op Volume 2 gaat verschijnen, vroeg de interviewer niet, maar Springsteen stelt wel dat de opvolger al driekwart klaar is. Deel 2 is ook een soulplaat. Bruce stelt dat hij ook nog graag een coverplaat met countrymuziek en een met rockmuziek wil opnemen. “Allemaal gericht op hoe goed ik het kan zingen. Ik zou de tijd dat ik niet zelf muziek aan het schrijven ben, heel graag willen benutten om me echt op mijn zang te concentreren.”
E Street Band
Springsteen legt ook uit waarom hij Only the Strong Survive niet met de E Street Band heeft opgenomen. “De E Street Band bij elkaar krijgen is een project op zichzelf. We deden het voor Letter to You, maar dat duurde maar vier dagen. Iedereen heeft zijn eigen leven. Ze acteren, ze produceren, ze touren solo. Ze hebben allemaal een eigen schema. Het is mogelijk, maar het is niet eenvoudig. Daarnaast hou ik er in tegenstelling tot dertig jaar geleden niet van om de band nu bij elkaar te brengen als ik nog niet weet wat ik ga doen. Dat moet ik eerst helder hebben.” Over de band waarmee hij bij The Tonight Show with Jimmy Fallon optrad en die in de videoclips speelde, zegt hij: “Die is zoals de Seeger Sessions Band. Die band is zo goed. Er zitten geweldige mensen in. Uiteindelijk zal ik meer met hen gaan doen, want het was zo fijn om met hen te spelen.”
Maar eerst komt nog de tour volgend jaar met de E Street Band. “Ik hou van de E Street Band en ik kan niet wachten om met hen het podium op te gaan. In 2025 zijn we vijftig jaar samen. Dat zijn mijn jongens, de beste band waar ik ooit mee gespeeld heb. Wij doen iets dat totaal uniek is. Ik kijk er enorm naar uit om Max weer achter me te zien en Roy op het keyboard, Garry op de bas, Steve en Nils aan mijn zijde en Patti. Het wordt echt een geweldige tijd!”