“The promotion of your book that you are doing is starting to look a lot like a tour”, begon Leon. Stevie beaamde dat en zei dat het goed was om eindelijk weer eens het huis uit te kunnen, na lang opgesloten te zitten vanwege de coronacrisis. Steve had net voor zijn vertrek uit Amerika een interview voor publiek in New Jersey gedaan en het interview in Den Haag was het eerste van een korte Europees bezoek (Steve doet nog interviews in Engeland en twee in Milaan. En volgende week met Bruce in de Stone Pony in Asbury Park).
69x The Beatles
Verdonschot had het interview grotendeels opgebouwd aan het hand van de soloplaten die Steve heeft uitgebracht. Maar eerst sneed hij de kinderjaren van Steve aan en kwam het moment ter sprake dat hij The Beatles op televisie zag, hét moment dat Steves leven veranderde. Leon merkte op dat Stevie The Beatles wel 69 keer in zijn boek noemt, vaker nog dan dat hij zijn vrouw Maureen of Bruce noemt. “Hmmm, zou je dat niet aan Maureen willen vertellen? Je kunt het wel tegen Bruce zeggen”, zei Stevie gekscherend.
Hij beschreef daarna de genialiteit van de muziek van The Beatles (“je doorziet dat pas echt als je het zelf gaat spelen”) en vertelde over zijn optreden met The Disciples of Soul in de befaamde Cavern Club in Liverpool in 2017. Steve vertelde dat hij pas nadat hij The Stones zag, besefte dat hij zelf een carrière in de muziek kon proberen op te bouwen. Spelen en er zo uitzien als The Beatles was hem niet gegeven, die waren te perfect, maar zoals The Rolling Stones het deden, dat zag hij zichzelf wel doen. “Zij waren de eerste punkband.”
Steve & Bruce
Springsteen kwam ook ter sprake. Steve vertelde over hun eerste ontmoeting en de muzikale interesses die hen bonden. Steve beaamde dat hij een muzieknerd was. “Eerst dacht ik dat ik de enige freak in het dorp was, toen bleek er nog eentje te zijn. Dat schept een band.”
Daarna kwam vooral de solocarrière van Little Steven aan bod. Leon liep de platen één voor één langs en besprak de politieke onderwerpen en de verschillende muzikale richtingen die Steve op de verschillende platen koos. Steve raadde iedereen af om hetzelfde als hijzelf te doen, namelijk voor elk album een andere muziekstijl te kiezen. “Als ik een nieuwe plaat van The Rolling Stones luister, dan wil ik The Rolling Stones horen zoals ik ze ken.” Daar was hij in zijn carrière niet mee bezig, hij zocht de muziekstijl die volgens hem het beste paste bij de boodschap die hij wilde overbrengen. Maar met name de funkplaat Revolution noemde hij een mistake. “Maar als je er nu naar luistert, klinkt het net alsof Bruno Mars een nieuwe plaat heeft gemaakt.”
Steve de acteur
Leon ondervroeg Steve ook over zijn loopbaan als acteur. “Hoever kruip je onder de huid van je karakters, en hoever laat je de karakters van Silvio (uit The Sopranos, red.) en Frank The Fixer (uit Lilyhammer, red.) op de set?” Steve: “Nou, ik zou willen dat ik Sil en Frank eens naar een paar business meetings kon meenemen.” (In zijn boek geeft Steve aan dat hij commercieel niet erg sterk is.) Steve zei dat hij door zijn rol in The Sopranos veel meer herkend werd op straat, waardoor hij pas echt besefte hoe krachtig televisie is. En hij vertelde dat mensen hem ook weleens aanspreken als Silvio uit The Sopranos. Zo kreeg hij vaak complimenten dat hij als Silvio Adriana vermoord had, wat een hele rare gewaarwording voor hem was.
Steve en The Disciples of Soul
Leon bracht het onderwerp op het tweede leven van The Disciples of Soul. Dat begon met een eerste optreden in 2016 op een bluesfestival in Londen, waarna twee tournees en twee soloplaten Soulfire en Summer of Sorcery volgden. Toen Steve in aanloop naar dat optreden in Londen zijn oude platen opnieuw beluisterde, wilde hij ook weer een nieuw album maken met de rock- en soulmix van zijn eerste soloplaat Men Without Women. “Because it was never fashionable, suddenly it becomes timeless”, zei Steve lachend over die muzikale keuze. Aan het einde van het interview werd ook het TeachRock-curriculum besproken dat Steve heeft opgezet voor het Amerikaanse onderwijssysteem. Steve noemde de paar jaar voor corona de meest productieve tijd uit zijn leven.
Steve vertelde ook nog dat hij zijn boek voor publicatie aan Bruce en Bob Dylan heeft voorgelegd en hen gevraagd heeft of zij zich konden vinden in het verhaal. “Als ze ergens bezwaar tegen zouden hebben, zou ik het er onmiddellijk uit halen.” Maar beiden wijzigden geen enkel woord aan de tekst die Steve nu in zijn boek heeft gepubliceerd.
Publieksvragen
Er was aan het einde van het programma ook tijd voor een paar vragen uit het publiek. Fans stelde vragen over The Sopranos, over Nederlandse bands die hij zou kennen (na wat aarzelen zei hij: “The Golden Earrings, ‘Daddy Buy Me a Girl’, that’s a classic”), welk middageten hij als kind in een Italiaanse familie at en of hij een akoestisch album overweegt. Een fan uit Asbury Park, New Jersey, kwam met een prikkelende vraag waarop Steve uitgebreid in ging. De fan vroeg of Steve het niet jammer vindt dat hij de afgelopen vier jaar, door zijn stellingname tegenover Trump, een deel van zijn fans heeft weggejaagd.
“Ik heb erg mijn best gedaan om me daarvan afzijdig te houden. Ik heb zijn naam nooit gebruikt op Twitter, de afgelopen jaren. Het leek mij gewoon overbodig om erop te reageren. Met de albums en de shows die ik deed, was mijn benadering om muziek als onze gemeenschappelijke basis te gebruiken, juist omdat we al zo erg verdeeld zijn in de maatschappij. Tja, ik probeerde het echt. En toen…, dat laatste jaar…, toen trok ik het niet meer. Toen realiseerde ik me, de Republikeinse partij moet gewoon weg. Ze zijn niet meer te redden.
“Mijn vader was een ex-marinier, een ‘Goldwater Republikein’. Goldwater was de voorloper van de huidige gematigd conservatieve beweging. Ik groeide daarmee op en weet precies waar het voor staat. Maar de huidige Republikeinse partij gelooft niet eens meer in democratie, niet in gelijkheid, niet in wetenschap. Ze maken mijn land kapot en we zijn diep in de problemen gekomen. De enige manier om de Republikeinse partij te redden, is door ze allemaal weg te stemmen.
“Ik lees erover op Twitter. Er zijn mensen die het daar op mij gemunt hebben. Of ik daardoor fans ben kwijtgeraakt? Daar geef ik echt geen moer om. Ik heb geen Republikeinen als fans nodig. Als je je nu nog Republikein noemt, ben je niet goed snik. De oude partij komt niet meer terug. De Republikeinse partij is schuldig aan het aanzetten tot landverraad. Landverraad! Ze proberen de regering omver te werpen, letterlijk. Dat hebben we op 6 januari gezien (bij de bestorming van het Capitool, red.). En die kwaadaardige orang-oetan loopt nog steeds rond, met zijn verdomde oranje huidskleur. Hij zou in een oranje overal (zoals gevangenen, red.) moeten rondlopen.”
“We raken onze democratie kwijt”
“En nu ben ik net zo boos op de Democraten als dat ik boos ben op de Republikeinen. Want ze doen er geen zak aan! Kijk, ik hou van Joe Biden, ik juich hem elke dag toe, maar hij is gewoon niet de juiste persoon. Net als Obama de verkeerde persoon op het verkeerde moment was. En ik hou van Obama. Toen hij verkozen werd, dat was een van de twee belangrijkste politieke momenten in mijn leven. Het andere moment was toen ik Nelson Mandela uit de gevangenis zag komen. Ik had nooit gedacht dat ik dat nog zou meemaken. Een zwarte man als president kiezen in zo’n bevooroordeeld land. Want wij zijn erg bevooroordeeld, zoals je nu kunt zien. Maar het zijn niet de juiste mensen. We hebben strijders nodig, en die hebben we nu niet. Waar zijn die sterke goede mannen? We hebben ze niet. We hebben een hele zwakke procureur-generaal gekozen. We raken onze democratie kwijt, daar zitten we nu dicht tegenaan.
Jullie hebben vast gehoord van kiezersonderdrukking. Ze willen niet meer dat zwarte mensen kunnen stemmen, dat latino’s kunnen stemmen. Maar dat is nog niet het ergste. Het ergste is nullification en veel staten hebben dat aangenomen. Nullification betekent dat op wie je ook stemt, de wetgeving van de staat dit kan veranderen. Ze kunnen de uitgebrachte stemmen negeren en iemand van hun voorkeur in de regering krijgen. Zoiets noem je fascisme, dat noem je terrorisme. Dat is geen democratie meer. En zo ver is het nu gekomen. Dus denk jij dat ik me druk maak wie mijn platen koopt? Nee hoor!”