Springsteen en de E Street Band hebben dinsdag 18 juli in het Ernst Happel Stadion in Wenen opgetreden. Het was tropisch warm in Oostenrijk, ruim boven de 30 graden. Bruce koos er bij dit concert voor om precies dezelfde setlist te spelen als die van het voorgaande concert, zaterdag in Hamburg.
‘Servus Wien’, waren de welkomstwoorden van Bruce aan het publiek , om vier minuten na 7 uur ’s avonds, voordat hij de E Street Band op ‘No Surrender’ losliet. Hoewel de show als twee druppels water leek op die van Hamburg, is er in de media niemand die daar om maalt. “Springsteen laat het Happel Stadion beven”, kopt OE24, dat vervolgens in superlatieven schrijft over “het concert van het jaar. De Boss schudde dinsdag alles tegen de grond. 60.000 fans vieren in het Happel Stadion zijn 169 minuten durende hit-vuurwerk vol emoties. Een avond om nooit te vergeten.”
De Kleine Zeitung schrijft: “Ja, het was geweldig om dit veelgebruikte woord maar eens te gebruiken. Ja, de ongeveer 60.000 mensen in het uiteraard uitverkochte Happel Stadion in Wenen waren heel enthousiast. Ja, het concert duurde weer bijna drie uur en hij werkte zich hard in het zweet. Maar dit is allemaal niet genoeg om deze avond te beschrijven. Want wat er gebeurt tussen Bruce Springsteen en zijn publiek is gebaseerd op een ogenschijnlijk biochemisch proces waarvan de formule niet bekend is. De beroering kan, hoewel wellicht onvolledig, omschreven worden als magie.”
De Kronen Zeitung wijdt in haar recensie een stuk aan de E Street Bandleden: “De motor van de E Street Band spint vanaf het begin feilloos. Met ‘No Surrender’, ‘Ghosts” en ‘Prove It All Night’ gaat de bende vrolijke gepensioneerden bij helder daglicht de avond in en bewijst al snel dat ze weer foutloos spelen. Niet alleen de blazers en achtergrondzangers gaan alle twijfel te boven, maar vooral de drie centrale figuren naast The Boss. Drummer Max Weinberg ziet er misschien uit als een gedegen belastingadviseur met een golfjaarkaart, maar hij slaat op zijn vellen met pit en precisie. Nils Lofgren, met gleufhoed op, zorgt voor stoffige en rauwe gitaarlicks en mag ook soleren en dansen op het beroemde ‘Because the Night’. En dan is er Little Steven oftewel Steven Van Zandt. Gitarist, piraat-look-a-like en belangrijkste sidekickin het Springsteen-universum. Je zou hem ook de wederhelft van The Boss kunnen noemen, want de communicatie tussen die twee werkt blindelings, zowel verbaal als non-verbaal. Elke invoer klopt, de samenzang is van de hoogste kwaliteit en er blijft genoeg ruimte om wat te plagen.”
Edwin van der Meer was bij het concert en mailde: “Kort en krachtig gezegd, dit was een standaardshow maar wel voor een enthousiast publiek op de tribunes waar wij zaten. Prima plek voor onze 10-jarige dochter. Het duurde even voor iedereen ging staan, maar de hele show werd er wel meegeklapt en -gezongen. Het geluid was in het begin erg slecht, maar dat werd redelijk snel rechtgezet. De show was voor mijn gevoel wat kort. Persoonlijk hoogtepunt was ‘The River’, vooral het einde blijft prachtig en dat werd ook door het publiek fantastisch gewaardeerd.
“Ik miste ‘The E Streeft Shuffle’, dat vond ik top om met zoveel passie gespeeld te zien worden. Het Born in the USA-werk vind ik minder interessant, dat ken ik nu wel maar het scoort makkelijk in een stadion. Je ziet de band ouder worden ondanks het vuur waarmee ze op het podium staan. Nils deed bij ‘Because the Night’ twee rondjes pirouette en deed daarna nog een poging waarbij hij heel snel uitliep richting Charlie omdat hij anders zou vallen. Grappig om te zien, hij kon er zelf om lachen. Waar is de tijd dat hij nog met een trampoline op het podium stond en met gitaar een salto maakte? Charlie was in vorm, die speelde prachtige solo’s bij ‘Kitty’s Back’. Ik vind eigenlijk dat hij door het publiek wat ondergewaardeerd wordt. Het blijft knap om een geregisseerde show elke keer weer te spelen alsof het de eerste keer is en ook de trouwe fans steeds weer te raken.
“De catering was verrassend slecht georganiseerd, ik ben van Oostenrijkers anders gewend. De wachttijden bij de standjes waren bijna een half uur. Het openbaar vervoer rondom het concert daarentegen was wederom pünktlich georganiseerd, daar kunnen we in Nederland wat van leren.”
Bruce en de band reizen nu terug naar Duitsland, waar vrijdag nog een concert in Hockenheim en zondag een in München gepland staan.
