“Twee dagen voor onze voorstelling stonden we met zo’n honderd fans op de aankomst van Bruce bij het theater te wachten. Iets na zeven uur stopte het busje. Patti stapte eerst lachend en zwaaiend uit, maar liep direct door naar binnen. Daarna kwam Bruce in zijn bekende wat slepende tred en bescheiden houding. Hij nam even de tijd voor wat handtekeningen en een enkele foto.
Vrijdag 22 december togen wij weer naar het theater. Eerst een security check vergelijkbaar met op een vliegveld. Tasjes open en door een detectiepoort. Blijkbaar is men zeer bang voor illegale registraties. Tenslotte stonden de eerste shows al snel op YouTube. Ook tijdens de voorstelling werd scherp gelet op het verbod om opnames te maken.
Het theater is klein. Krappe gangen en weinig beenruimte. Ook is het vrij steil, waardoor er een zeer intieme sfeer ontstaat. Prompt om acht uur (ook weleens fijn) kwam Bruce, gekleed in een zwart T-shirt op. Wat volgde was een imponerende, ruim twee uur durende voorstelling.
Relaties
Bruce weet zijn levensverhaal in een breder perspectief te plaatsen. Humor, zelfspot en emoties zijn goed in balans. De legendarische autotrip van coast to coast kwam langs, hij vertelde dat mister Born to Run uiteindelijk vlak bij zijn geboorteplaats woont, maar ook de pijn over zijn moeizame relatie met zijn vader. Een prachtige ode aan Clarence en een liefdesverklaring aan Patti blijven ook in de zoveelste voorstelling uit het hart komen.
Muzikaal komen er een aantal pareltjes voorbij. ‘My Hometown’ op piano, natuurlijk ‘The Wish’, ‘Long Way Home’ en ‘Land of Hope and Dreams’. ‘Born in the USA’ verdient een speciale vermelding. Bruce legt nog maar eens uit hoe deze song is bedoeld, waarna het intro kippenvel teweegbrengt en de tekst er verbeten uitkomt.
Strakke voorstelling
De man kan het blijkbaar opbrengen avond aan avond deze strakke voorstelling te spelen. Je kan je afvragen waar hij de inspiratie vandaan haalt om zoveel voorstellingen te programmeren. De uitdaging om dit een aantal keren te doen is te begrijpen. Maar voor iemand die altijd opviel door setwijzigingen, verzoeknummers en interactie met de band en het publiek is deze koerswijziging toch opvallend. Benieuwd of iemand hem dat eens zal vragen. En dat geldt ook voor een statement van Bruce over de schandalig hoge toegangsprijzen.
Na legendarische avonden in het Feyenoord-stadion, feesten tijdens de Seeger Sessions, de wolkbreuk in Florence, de ‘weilanden’ in Herning en Den Haag, fantastische setlisten in Mönchengladbach en Leipzig een paar handen vol met ‘gewone’ topshows neemt deze Springsteen-voorstelling ook een bijzondere plek in op onze concertlijst.”